Incontinentie
Wie urine of stoelgang niet kan ophouden, lijdt aan incontinentie. Incontinentie is geen ziekte, maar een symptoom dat verschillende oorzaken kan hebben.
Naar schatting zou zo'n 15% van de Belgen te kampen hebben met incontinentie. Dit is een schatting, want lang niet iedereen zoekt hulp. Incontinentie treft vaker vrouwen, vaak na een zwangerschap of op latere leeftijd!
Gelukkig zijn er verschillende behandelmethoden.
Er zijn verschillende soorten incontinentie
Neurogene incontinentie : Komt voort uit beschadigingen van de lichaamszenuwen.
Druppelincontinentie : Deze vorm komt vooral bij mannen voor. Men verliest dan druppelgewijs ongewild urine. Vaak zijn prostaatproblemen de oorzaak.
Aandrangsincontinentie : Hierbij trekt de blaasspier ongecontroleerd samen. Je krijgt dan steeds de drang om te plassen. Meestal wordt het veroorzaakt door een blaasinfectie of een vernauwing van de urineafvoerbuis.
Inspanningsincontinentie : Voornamelijk ongewild urineverlies bij lichamelijke inspanning (lopen, springen..) Of bij drukverhoging in de buik (niezen, lachen, hoesten,...) Meestal is deze vorm van incontinentie het gevolg van een verzwakking van de bekkenbodemspieren.
De urinebuis loopt door de bekkenbodem heen. Wanneer je je bekkenbodemspieren aanspant, hou je je urine op. Als de bekkenbodemspieren niet sterk genoeg zijn, kan je dus ongewild urine verliezen.
